Sommigen konden in de navigatie ‘laatste reisdoelen’ aantikken, want afgelopen mei waren we ook al bij S.V. Westfriezen, toen voor een amusementsavond met Ricky van den Bergh en Pascal Bosschaart. Ricky belde later op dat hij het zo leuk vond op de club, dat hij perse ook bij de wedstrijd aanwezig wilde zijn. Toen wisten we nog niet dat er van spelen niet veel zou komen i.v.m. zijn hamstringblessure, maar John van Loen kan áltijd een goede assistent gebruiken. John was even in Nederland sinds zijn transfer naar Lokomotivi Tbilisi waar hij komende maanden het team uit Georgië hoopt te behoeden voor degradatie.
Wij kwamen dit keer met 19 mannen om te spelen tegen het eerste elftal van de Westfriezen, die al druk aan het opwarmen waren toen de Rebellen nog moesten binnenkomen…..Dat belooft wat!
Op de valreep kregen we er een gastspeler bij, Danny Rood! De sponsor van S.V. Westfriezen mocht meespelen met de Rebellen en koos zijn kleedkamer uit, want we hadden er twee. De keus was snel gemaakt aangezien Geert den Ouden de poepluier van zijn zoon had verwisseld in de eerste kleedkamer waarbij zelfs Patrick Pothuizen onder de indruk was van de geur die er vanaf kwam en die is op dat gebied toch wel heúl wat gewend. Danny zat dus in de tweede kleedkamer samen met de andere jongens die later binnenkwamen. De tegenpartij was zoals beschreven al uitgebreid aan het opwarmen terwijl de Rebellen nog wat broodjes naar binnen werkte na de lange reis. Regilio Vrede had dit keer het record met een reistijd van 3,5 uur. Één probleem; tijdens de opwarming kreeg hij last van een blessure en heeft hij daardoor niet één minuut kunnen meevoetballen. Langs de lijn was er commentaar van; je gelooft het niet, Langs de Lijn commentator Chris Wobben. Hij stelde de spelers voor aan het publiek en trakteerde ons de gehele wedstrijd op allerlei feitjes van zowel S.V. Westfriezen als FC de Rebellen.
S.V. Westfriezen ging er gelijk vol op. Wat nog niet eerder gebeurde in het gehele bestaan van FC de Rebellen, we stonden vlak voor de rust met 3-0 achter. Die jonge jongens deden het goed en waren bloedfanatiek en ontzettend serieus. Gelukkig hadden we Roelof bij ons die ervoor zorgde dat het fanatisme van de tegenpartij niet de overhand nam, want het moet wel leuk blijven natuurlijk. We spelen nog steeds geen Champions League. Maar onze gastspeler redde ons, Danny maakte de 3-1 en uit het publiek klonk: Werkelijke álle doelpunten komen van ons! Goed gedaan Danny!
De eerste helft was de tegenpartij ons de baas, maar dit draaide na de rust compleet om. Ook in de dug-out viel het op.
Door een overtreding op ons kregen we een vrije trap en SuperLuigi Bruins nam ‘m en scoorde! Dat smaakte naar meer en nu kwamen de Rebellen sterk terug. Door een schitterende assist van Kees Kwakman scoorde Jeremy Overbeek Bloem de 3-3 en vijf minuten later maakte Geert den Ouden de 3-4. Ricky van den Bergh tegen John van Loen: We hebben die gelen weggespeeld coach! We zijn weer terug! Waarbij ze gebroederlijk elkaar op de schouders klopten en high-fives gaven.
Toen viel het ons op dat er wel héél veel gelen op het veld stonden. 13 man! Dat is zelfs voor onze begrippen veel, dus deden wij er ook een mannetje bij. Roelof ziet het allemaal met lede ogen aan, hij is het wel gewend. Niet lang daarna werd er door de Westfriezen gescoord, maar dit is volgens Roelof buitenspel. Helaas voor ons en leuk voor de club komt er twee minuten later toch nog een doelpunt erbij. Eindstand 4-4! Na afloop in de kleedkamer kwam er een groot arsenaal aan eten en drinken voorbij en dat werd bijzonder gewaardeerd door ons. Na wat drankjes in de kleedkamer en daarbuiten stelden we de navigatie weer in; na 22 gespeelde wedstrijden vanaf eind april is het fijn om als reisdoel ‘thuis’ in te tikken. Even de benen op de bank! Op naar 28 juli voor de World Police & Fire Games is Rotterdam.
Dank aan bestuur, organisatie en vrijwilligers van S.V. Westfriezen voor de mooie avond en dank voor de gastvrijheid en de goede zorgen!